گرایش های دانشکده های مدیریت به تکنیک های مفید و لازم اما ناکافی و زود گذری همچون حلقه های کیفیت ، مدیریت کیفیت جامع ، ایزو ، سیستم پیشنهادها ، تجارت الکترونیکی ، مهندسی مجدد ، مهندسی معکوس ، تولید ناب ، مدیریت عملکرد ، پنج اس ، دیسیپلین ها، تکنولوژی اطلاعات و مواردی از این قبیل (که در سطح ”چگونگی“ بحث می کنند و  به سطح ” چرایی و چیستی ” وارد نمی شوند ) ، آفتی است که در درون این رشته رخنه کرده است.